بررسی شیوع و علل حوادث چشمی ناشی از کار در کارگاه های صنعتی مشهد

هدف: حوادث شغلی یکی از عوامل تخریب شدید ساختمان چشم محسوب می شود و می تواند آسیب دائمی در عمل بینایی ایجاد نماید. به منظور تجزیه و تحلیل حوادث چشمی ناشی از کار و ارائه طرح ها و پیشنهادات مؤثر جهت کاهش و پیشگیری از آن ، 1048 پرونده حادثه شغلی مربوط به سال های 81-78 13 به طور تصادفی مورد بررسی قرار گرفتند. روش بررسی: مشخصات فردی، نحوه و چگونگی بروز حوادث چشمی 63 بیمار از فرم های گزارش حوادث سازمان تأمین اجتماعی مربوط به کارگاه های صنعتی مشهد استخراج و با نرم افزار اکسل و آزمون مجذور کای تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: 6/05 درصد از حوادث شغلی مربوط به چشم بود. ارتباط معنی داری بین سن و علت وقوع حادثه چشمی در این تحقیق پیدا نشد. علت وقوع 8/28 درصد حوادث بی احتیاطی و عدم استفاده از وسایل حفاظتی بین 20 تا 40 سالگی بود. 7/25 درصد از حوادث، مربوط به ورود اجسام خارجی به چشم بین 20 تا 40 سالگی بود. بین وقوع حوادث چشمی در فصول مختلف سال و نوبتِ کاری ارتباط معنی داری وجود داشت (0/05>p). بین نوع حادثه و فصول سال ارتباط معنی داری یافت نشد و 2/26 درصد ورود اجسام خارجی به چشم در نوبتِ کاری صبح اتفاق افتاد. نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده به نظر می رسد که آموزش کارگران، بالابردن سطح آگاهی و مهارت های شغلی، استفاده صحیح از وسایل حفاظتی فردی و گروهی، اجتناب از به کارگیری وسایل معیوب، پرهیز از اضافه کاری و به کارگیری روشنایی مناسب برای کاهش حوادث شغلی از اولویت برخوردار باشند.